به تو از دور سلام یا اسدالله الغالب الکرار؛ مستندهایی از حرم و منزل امام علی (ع) + فیلم
تاریخ انتشار: ۲۳ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۱۵۲۷۶
در سالروز شهادت امام علی علیه السلام، مستندهایی از توسعه حرم امیرالمؤمنین، ساخت شبستان حضرت زهرا سلام الله علیها و منزل اولین امام شیعیان حضرت علی (ع) منتشر میشود. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حرم امام علی علیه السلام در نجف یکی از محبوبترین مکانهای زیارتی برای مسلمانان و شیعیان است و همه ساله جمع زیادی از عاشقان مولای متقیان به زیارت نخستین امام شیعیان در نجف میروند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
امام علی علیه السلام در 19 رمضان و در حالی که در مسجد کوفه نماز میخواند، با شمشیر زهرآلود ابن ملجم مرادی زخمی شد و در 21 رمضان سال 40 قمری به شهادت رسید. نقل است که حضرت پیش از شهادت، در وصیتی به دو پسرش امام حسن و امام حسین محل دفن خود را سفارش کرده بود.
طرح توسعه حرم امام علی(ع) به اتمام رسیدالبته بنابر وصیت، محل خاکسپاری پنهان نگه داشته شد و جز امامان و برخی شیعیان ویژه این خاندان، کسی از این محل آگاهی نداشت. در کتابهای شیعه به تفصیل دلیل نهفتگی محل خاکسپاری شرح داده شده است؛ سید بن طاووس نوشته است:
«... پیکر مطهر حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (ع) را شبانه خارج کرده و امام حسن و امام حسین (ع) و محمد حنیفه و عبدالله بن جعفر و عدهای از خاندان وی همراه پیکر بودند و آن را پشت کوفه دفن کردند، موقعی که سؤال شد: «چرا قبر را مخفی کردید؟»، در پاسخ فرمودند: «جهت ترس از خوارج، چون قبر او را نبش میکردند.»؛ ولی پس از سقوط دولت بنیامیه و متفرق گشتن خوارج در قرن دوم هجری، در عصر هارونالرشید، محل خاکسپاری حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علنی شد.»
در دوران خلافت هارونالرشید و براساس یک نقل تاریخی، محل دفن امیرالمؤمنین مشخص میشود. به دستور هارون الرشید اولین بارگاه و ساختمان مرقد علوی در همان مکان بنا نهاده میشود تا محلی برای زیارت عاشقان امام علی علیه السلام باشد.
در طول تاریخ، افراد و گروههای مختلفی از روی ارادت خود به امام اول شیعیان، دست به توسعه و بازسازی حرم مطهر علوی زدهاند که در بین آنان ایرانیان نیز نقش مهم و مؤثری در توسعه این محل داشتهاند. یکی از مهمترین طرحهای بازسازی که اخیراً توسط خیرین ایرانی و به همت ستاد عتبات عالیات ایران در حال انجام است، توسعه حرم مطهر امیرالمؤمنین و ساخت صحن و شبستان "حضرت زهرا" سلام الله علیها است.
حتماً خیلیها دوست دارند که در این ایام به زیارت حضرت امام علی علیه السلام در نجف بروند و لیالی قدر را در گوشهای از بهشت سپری کنند، اما شاید بنابر دلایلی این توفیق نصیبشان نشود. همزمان با سالروز شهادت امام علی(ع) مستندهایی با همین موضوع منتشر میشود تا حال و هوای این مکان مقدس از قاب تصاویر روایت شود.
«حریم یاس» مستندی پیرامون مراحل مختلف طرح توسعه حرم حضرت علی(ع) است؛ اقدامی که با مشارکت گروههای مختلف به ویژه مردم ایران صورت گرفته است. در این مستند مراحل ساخت و توسعه حرم مطهر امام علی علیه السلام، صحن و شبستان حضرت زهرا سلام الله علیها به تصویر کشیده شده است.
در زیر این مستند را میبینید:
همچنین در کلیپ زیر، لحظه رونمایی از گنبد حرم امام علیه السلام را میبینید:
در فیلم دیگری که به مناسبت شهادت امام علی علیه السلام منتشر میشود، مستندی از خانه امیرالمؤمنین در شهر کوفه به نمایش درآمده است. این منزل قدیمی بارها مورد بازسازی قرار گرفته و یکی از محلهای زیارتی برای عاشقان حضرت به شمار میرود. این مستند را در زیر میبینید:
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: حضرت فاطمه س تلویزیون سینما مستند امام علی ع امام علی علیه السلام امام علی ع توسعه حرم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۱۵۲۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نور محبوسی که خاموش نشد
هر چند تقویمها را ساختهاند تا به ما سال و ماه را یادآوری کنند تا زمان را از دست ندهیم اما این، همه فایده خطکشی سال و ماه نیست. گاه همین خط و نشانهها به ما کمک میکند سری به روایتهای بهجامانده از حوادث و اشخاص در تاریخ بزنیم. وقایع و اشخاصی که برای ما عبرتها و یادآوریهایی با خود دارند. در این میان میتوان مدعی شد تقویم شیعه برای ما بچه مسلمانها، سراسر ذکر و یادآوری است. به همین دلیل بر آن شدیم در مجموعه نوشتههایی، برخی از این یادآوریها و ذکرها را بیاوریم.
مناسبتهای ماه شوال را که مرور میکنی، در برخی روزها بیشتر از بقیه ممکن است مکث کنی. یکی از این روزها، سالروز دستگیری امام کاظم(ع) توسط هارون عباسی است. آنطور که شنیدهایم و میدانیم، آغاز امامت ایشان همزمان با دوران استقرار و ثبات خلافت عباسیان است. سلسلهای که دارای حکام مستبدی بود و به حکومتدارای همراه با خفقان و تهدید و بگیر و ببند، مشهور بودند. طبیعی است در چنین شرایطی، شخصیتی مانند امام موسی کاظم(ع) روز خوش نداشته باشد. بنا به روایتهای تاریخی، علت اصلی اسارت و زندانی کردن امام موسی کاظم(ع)، شهرت امام و دسترسی شیعیان به ایشان و توجه بیسابقه مردم به آن حضرت است. حضرت موسی بن جعفر(ع) در طول دوران امامتش بارها از طرف خلفای عباسی احضار و زندانی شد. در مورد مدت زندانی بودن امام(ع) گزارشهای مختلفی وجود دارد که میتوان گفت مدت آخرین اسارت منتهی به شهادت ایشان چهار تا پنج سال و مجموع اسارت ایشان در دوران زندگیشان، بین 10 تا 12سال است. اگرچه در بسیاری از موارد، امام(ع) در خانه برخی از افراد، محصور و تحت نظر بودند؛ اما در مواردی حکومت عباسی به شکنجه ایشان در زندانهایی مخوف و سیاهچالها میپرداختند که در زیارتنامه حضرت به این موضوع اشاره شده است. بر اساس گزارشی دیگر، هارون گاهی برای تفریح به پشتبامی میرفت که مشرف به زندان بود. روزی به ربیع گفت این پارچه چیست که هر روز آن را داخل زندان میبینم؟ ربیع گفت: پارچه نیست! موسی بن جعفر است که پس از فجر تا هنگام نماز ظهر به سجده میرود. هارون گفت: او از راهبان بنیهاشم است! ربیع از او پرسید: پس چرا در زندان بر وی سختگیری میکنی؟ هارون گفت: چارهای نیست!
نخستینبار امام در زمان خلافت مهدی عباسی از مدینه به بغداد تبعید شد که زمان دقیق آن ذکر نشده است. اما دومین بار به وسیله هارون در ۲۰شوال سال ۱۷۹ق در مدینه دستگیر و ۷ ذیالحجه در بصره در خانه عیسی بن جعفر زندانی شد. نفوذ معنوی امام کاظم(ع) در دستگاه حاکم بهحدی بود که کسانی مانند علی بن یقطین وزیر دولت عباسی، از دوستداران حضرت موسی بن جعفر(ع) بودند و به دستورات ایشان عمل میکردند. هارون سرانجام در سفری که در سال 179 به خانه خدا رفت، از عظمت معنوی امام و احترام خاصی که ایشان در بین مردم داشت بیش از پیش آگاه شد. او پس از بازگشت به مدینه و زیارت مرقد پیامبر(ص) تصمیم گرفت موسی بن جعفر(ع) را دستگیر و زندانی کند. به دستور هارون در زمان انتقال آن حضرت از مدینه به بصره، کجاوههایی در مسیر همراه با کجاوه امام حرکت کردند تا در طول مسیر از راههای مختلف مسیر خود را تغییر دهند و به این ترتیب مردم ندانند امام را به کجا و با کدام کجاوه بردند. این سیاست برای مأیوس کردن مردم و بیخبری از تبعیدگاه امام(ع) بود، سیاستهایی که نشاندهنده ترس حاکمان مستبد از نور و عظمت این امام بزرگوار بود؛ ترسی که به شهادت ایشان منجر شد. اما تاریخ گواه معتبری برای شکست استبداد و باقی ماندن نور است.
زهره هاشمی